تحولات لبنان و فلسطین

تک فرزندان ویژگی های دارند که معمولا در بزرگسالی آنها را از بقیه متمایز می کند، در ادامه به هشت مورد از ویژگی هایی که زندگی بدون خواهر و برادر برای فرد به ارمغان می آورد اشاره می کنیم.

نکاتی که تک فرزندان باید بدانند / ۷ رفتار تک فرزندان در بزرگسالی

بزرگ شدن به عنوان تنها فرزند خانواده اثرات خاصی بر اخلاق و رفتار فرد در بزرگسالی دارد. تک فرزندی یعنی شما تنها ستاره نمایش خانواده تان هستنید اما بیشتر مواقع در مواجه با مشکلات باید خودتان دست با کار شده و مشکل را حل کنید. تک فرزندان ویژگی های دارند که معمولا در بزرگسالی آنها را از بقیه متمایز می کند، در ادامه به هشت مورد از ویژگی هایی که زندگی بدون خواهر و برادر برای فرد به ارمغان می آورد اشاره می کنیم.

استقلال طلبی به هر قیمت ممکن

تنها فرزند خانواده هرچقدر در زندگی به والدین متکی باشد اما تفاوت‌های بین نسلی او را تصمیم گیری فردی و استقلال در کارها ترغیب می‌کند. این استقلال خواهی در تک فرزندان معمولا از سنین پایین تر شروع می‌شود، استقلال طلبی زودهنگام مثل تمرین شنا در عمیق ترین نقطه استخر است یا شنا یاد می گیرید و یا غرق می شود. بیشتر تک فرزندان از پس این مستقل شدن به خوبی بر می آیند، یعنی شنا را در عمیق ترین نقطه استخر یاد می گیرند. استقلال طلبی افراطی را به عنوان آفت این رفتار می دانند برای مثال  وقتی فرد برای درخواست کمک یا حتی پذیرش کمک از سمت دیگران به مشکل خورده و توانایی به خدمت گرفتن کمک‌های اطرافیان را ندارد می گوییم استقلال طلبی او شکل افراطی پیدا کرده است.

اگر با شخصی که خواهر و برادر ندارد در رابطه می باشید مهم است بدانید این افراد گاهی ناخواسته پیشنهاد کمک شما را رد می کنند و اگر خودتان یک تک فرزند هستید سعی کنید مهارت درخواست تقاضا را یاد گرفته؛ این فکر که همیشه همه چیز به عهده خودتان است را دور بریزید.

تلاش برای بی نقص بودن

وقتی خواهر و برادری وجود ندارد که توجه پدر ومادر روی آنها به نسبت مشخص پخش شود، تک فرزندان در مرکزیت توجه والدین قرار می گیرند و این تجربه به توقعی برای بی نقص بودن تبدیل می‌شود؛ خصوصا وقتی انتظار والدین برای موفقیت تنها فرزندشان زیاد و غیر واقعی باشد. بسیاری از تک فرزندان زیر فشار توجه خانواده در کودکی به بزرگسالانی مضطرب برای برآورده کردن نیاز والدین و محیط تبدیل شده اند.

نکته ای که یک فرزند باید بداند این است که خیلی از مواقع "خوب بودن" به تنهایی کافی است و  تلاش برای "بی نقص بودن" لزومی ندارد.

 تک فرزندان بر سر دوراهی خلاقیت و گوشه گیری

تک فرزندان بخش قابل توجهی از دوران کودکی خود را بدون حضور خواهر و برادر می گذرانند و این شرایط به توانایی لذت بردن از تنهایی در بزرگسالی آنها منجر می‌شود. از سمتی تک فرزندان محصول روش های تربیتی فردی هستند که این مسیر می‌تواند هم به افزایش خلاقیت در آنها کمک کند هم می‌تواند به انزوا طلبی آنها در بزرگسالی دامن بزند.

والدینی که بر هردلیل قصد یا شرایط داشتن فرزندان دوم، سوم یا بیشتر را ندارند باید مهارت برقراری تعادل بین اوقات تنهایی و بودن در جمع را به تنها فرزند خود آموزش دهند چرا که هر دو این ویژگی ها به ارتقاء سلامت زندگی کمک می‌کند.  

مهارت‌ های ارتباطی جهش یافته‌

چرا تک فرزندان برخی از مواقع در ارتباط برقرار کردن با  گروه‌های سنی مختلف موفق تر عمل می‌کنند؟ وقتی دوران کودکی در شرایطی سپری شود که نبود خواهر یا برادر بزرگتر باعث شود شما به عنوان تنها فرزند والدینتان در اکثر جمع های بزرگتر ها شرکت کنید خواه ناخواه از دوران کودکی در معرض مکالمات افراد بالغ قرار گرفته و از سنین پایین مهارت ارتباط و دامنه واژگانی شما تقویت می شود و این مساله می تواند در محیط های حرفه ای و روابط اجتماعی بزرگسالی برای شما مفید باشد.

این نتجه گیری نباید  شما را به حضور همیشگی فرزندانتان در جمع های بزرگسالی ترغیب کند چرا که ارتباط با هم سن و سال ها در دوران کودکی نیز اهمیت چشمگیری در شخصیت بزرگسالی فرد دارد.

اعتماد بنفس بالا

تک فرزندان در کانون توجه والدین قرار دارند و مورد توجه و تشویق دائمی بودن در رشد اعتماد بنفس آنها نقش بسزایی دارد، مطالعات زیادی درباره سطح عزت نفس کودکان انجام شده که نشان می دهد تک فرزندان معمولا عزت نفس و رضایت از خود را بیشتر از دیگران تجربه می کنند و این ویژگی رفتاری در اکثر تک فرزندان دیده می‌شود اما مثل سایر ویژگی های ذکر شده  این خصلت هم می تواند نقطه تاریکی داشته باشد.

عزت نفس افراطی در قالب غرور و خود بزرگ بینی کاذب می تواند برای فرد مشکلات زیادی ایجاد کند. چرا که عزت نفس و فروتنی به یک اندازه برای رشد شخصیت انسان نیاز است.

سازگاری و انعطاف شخصیت

تک فرزندان یاد می گیرند که در شرایط جدید یا مشکلات ناگهانی خواهر یا برادری ندارند که با او مشورت یا همفکری کنند خصوصا اگر مساله از جنس مسائل مربوط به نسل خودش باشد. این مواجه انفرادی با پیشامدهای جدید به مقاومت و انعطاف پذیری رفتاری تک فرزندان در بزرگسالی کمک می کند.

بر خلاف تصور عمومی تک فرزندان تاب آوری بیشتری در مشکلات حرفه ای دارند و در بسیاری از مواقع عبور از مشکلات برایشان به یک عادت تبدیل می شود. اما نکته مهم مهارت تکیه به موقع بر کسانی است که میتوان روی کمک آنها در این شرایط حساب کرد.

منبع: India Today

لیلا شرفی _ خبرنگار تحریریه جوان

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.